Ołtarz Boczny

Znajdujący się w nawie północnej, pochodzi z nieistniejącego kościoła pod wezwaniem św. Piotra. Powstał w III kwartale XVII wieku. W porównaniu z ołtarzem głównym zwraca uwagę jego zdecydowanie prostsza kompozycja. Obie kondygnacje retabulum ujęte są w kręcone kolumny w dolnej części, pękatej części z wyrzeźbionymi głowami cherubinów, niosące wydatne gzymsy.

Dolne, większe na konsolach z wyrzeźbionymi popiersiami dziecięcymi. Po bokach uszaki, w których centralnej części znajdują się w owalnych wieńcach głowy cherubinów otoczone ornamentem z motywami kwiatowymi i rocaille. Reprezentuje powszechnie występujący na Pomorzu typ skromnego ołtarza wykonanego przez miejscowych snycerzy, w mniej lub bardziej udany sposób naśladujący ołtarze z dużych ośrodków snycerskich miast nadmorskich.